Opis

Meteoryt Allende – 1,18 g

Chondryt węglisty CV3

Okaz: fragment

Waga: 1,18 g

W zestawie: meteoryt, pudełko z metryczką, metryczka duża i woreczek strunowy.

 

Meteoryt Allende

Rok 1969 był okresem, na który przypada wiele ważnych wydarzeń związanych z badaniami kosmosu. W historii zapisała się szczególnie data 20 lipca 1969 roku, gdy dwaj astronauci z misji Apollo 11 po raz pierwszy stanęli na Księżycu (Neil Armstrong i Buzz Aldrin). Cały świat oczekiwał przywiezienia pierwszych próbek skał księżycowych (można je zobaczyć m.in. w obserwatorium w Olszynie), dlatego laboratoria na całym świecie szykowały się do badania tych próbek. Na szczęście dla naukowców, niecałe pół roku wcześniej – 8 lutego 1969 roku o godzinie 1:05 w nocy w Meksyku – miał miejsce spadek meteorytu Allende, który ze względu na datę spadku stał się jednym z najlepiej przebadanych naukowo meteorytów. Meteoryt ten był dość duży, co potwierdzają zebrane dwie tony meteorytów o różnych rozmiarach, od 1 grama do 110 kilogramów.

Meteoryt Allende to meteoryt kamienny – chondryt węglisty typu CV3. Chondryty pochodzą z małych, a co za tym idzie nieprzetopionych planetoid i zawierają materię w stanie pierwotnym, taką jaka powstawała w trakcie tworzenia się Układu Słonecznego. Chondryty węgliste są tutaj szczególnie cenne dla naukowców, ponieważ są one najstarszymi obiektami w Układzie Słonecznym. Meteoryt Allende – ex aequo z dwoma innymi meteorytami – jest najstarszą skałą jaką znamy i możemy wziąć do ręki na Ziemi. Jego wiek to 4,567 miliarda lat i dzisiaj uznaje się, że taki jest właśnie wiek samego Układu Słonecznego. Badanie meteorytów typu CV3 jest zatem bardzo ważne, ponieważ pozwala odpowiedzieć na pytania dotyczące historii powstania Słońca, planet i innych obiektów z gazu i pyłu w dysku protoplanetarnym.

Meteoryt Allende składa się m.in. z chondr (małe kuleczki pierwotnej materii) oraz z inkluzji wapniowo-glinowych (CAI, białe nieregularne kryształy). CAI, będące najstarszymi obiektami w meteorytach, a co za tym idzie i w Układzie Słonecznym, zostały utworzone w obszarze dysku protoplanetarnego blisko Protosłońca w pierwszych 100 tysiącach lat istnienia Układu Słonecznego. Skład izotopowy CAI wskazuje, że ich powstanie mogło być związane z wybuchem supernowej, który mógł zapoczątkować formowanie się Układu Słonecznego.

W składzie meteorytu Allende odkryto m.in. aminokwasy, a w 2020 roku białka. Przypuszcza się, że zalążki życia na Ziemi przybyły właśnie w takich meteorytach jak Allende z odleglejszych części naszego Układu Słonecznego.